Stuck in Wilderness

27 januari 2017 - Wildernis, Zuid-Afrika

Aloha!

Vanaf kaapstad ben ik doorgereisd naar het prachtige strandplaatsje Wilderness. Hostel aan het strand, aan de warme indische oceaan. Vanuit Wilderness wacht me een lange reis naar het plaatsje Kimberly. (9uur in de bus)

Naast lui op het strand liggen, poedelen in de oceaan, bruin worden en hardlopen over het witte stramd langs de ruige oceaan (zijn jullie al jaloers? ;-) ) ben ik in Wilderness wezen kanoen en hiken naar een waterval en heb ik de meest bizarre grot ooit bezocht. In deze grot woont een community van 13 personen. De grot is behoorlijk kitch gedecoreerd en één man bepaald wie er mogen wonen. Hij vraagt advies aan vader (god) en dan mag de persoon wel of niet blijven. (Dit zijn daklozen die graag in de rot willen wonen) De founder woont er al 10 jaar én 1 maand. In Nederland zou hij waarschijnlijk niet zonder begeleiding vrij rond mogen lopen, maar hier biedt hij onderdak aan 12 daklozen. Lang niet gek, toch? Heel bijzonder om een kijkje te mogen nemen in zo'n community.

Op de bus wachten naar Kimberly ben ik veel te vroeg op het station. Een oud station waar 1 a 2 treinen per dag overheen gaan en alleen goederen vervoeren. Wanneer ik over het perron loop is daar de plaatselijke kroeg. Daar kan ik wel een beetje tijd doden. Allemaal oude witte mannen die nog niet helemaal gewend zijn dat de apartheid al 20 jaar voorbij is. "Ja, die portugesen die hier als eerste waren zien we ook als kleurlingen" ik "ok......"
Toen ik afscheid nam werd naast een goede reis ook op het hart gedrukt "Wees voorzichtig met wat de zwarten je aanbieden. Ga niet overal op in"
De apartheid officieel 20 jaar over toch zie je dat de gemiddelde blanken de betere banen hebben, donkere zuid afrikanen het zware werk doen. Ook praten ze niet dezelfde taal. De blanken praten Afrikaans en de gekleurden (of hoe ik het dan ook politiek correct zou moeten zeggen) praten Chewa. In mijn toeristenbubbel ontmoet ik dan ook voornamelijk blanke zuid afrikanen.

Na uren wachten krijg ik te horen dat de bus kapot is en ik morgen mee mag met de bus. Dus voor vandaag zit in vast in Wilderness.
Morgen maar weer een laatste keer joggen over het strand, en een laatste duik in de Indische oceaan.

Totsiens

Foto’s

3 Reacties

  1. Ineke Bouwmeester:
    27 januari 2017
    Meis wat beleef je veel zeg,,,blijf genieten,,,maar pas goed opjezelf,,gr, ineke
  2. Wil Voorn:
    27 januari 2017
    Er valt ook maar weinig te plannen hé?
    Dat maakt het wel weer bijzonder!
    Genieten maar.......
    Groetjes van Ton en Wil
  3. Wieteke:
    28 januari 2017
    Te gekke verhalen en nog mooiere foto's. Geniet van dit avontuur en ben voorzichtig.
    Dikke kus Wiet, Ivo en Max